Rinne testi işitme probleminin hava yolundan mı yoksa kemik yolundan mı kaynaklandığını bulmak için yapılan tanısal testtir. Diyapozon hastanın mastoid kemiği üzerine konur. Diyapozonun titreşimi bitince bireyden söylenmesi istenir. Daha sonra diyapozon auriculanın 1 cm önüne getirilir. Tekrar titreşim verilir. Hava yolu ile iletim kemik yolundan daha uzun olduğu için hasta titreşimleri duymaya devam edecektir. Bu durumda rinne testi pozitiftir. Rinne testinin pozitif olması işitmenin normal olduğu anlamına gelir. Hava yolunda bir problem varsa titreşimler duyulmayacaktır. Rinne testi negatiftir. İşitmede problem olduğunu gösterir.

WEBER TESTİ

Titreşen diyapozon alın ortasına yada dişlerin üzerine konur. Normalde ses ortadan duyulur. İletim tipi kayıplarda hasta tarafa, sensörinöral kayıplarda sağlam tarafa lateralize olur.

TON DECAY

Sensörinöral tip işitme kayıplarında lezyonun koklear-retrokoklear ayırıcı tanısında kullanılır. Verilen ses bir süre sonra işitilmez. Ton decay testi,verilen sesin bir süre sonra duyulmaması, işitsel adaptasyona dayanır.500,1000,2000 Hz de eşik belirlenir ve 5 db eklenir. Ses verilir ve hastadan sesi duyduğu sürece butona basması istenir. Eğer 1 dk dan daha kısa sürede elini indirirse tekrar 5 db eklenir. Testi eksiksiz tamamladığı eşik ve ilk eşik arasında fark bize decayı verir.

0-5 dB decay: Normal

10-15 dB decay: Hafif decay( koklear patoloji)

15-20 dB decay: Orta decay (koklear patoloji)

30 dB ve üzeri decay Retrokoklear patoloji olarak isimlendirilir.